Hałas
W nowoczesnych liniach napowietrznych, przez większość czasu pracy linii nie towarzyszy żaden dźwięk. W określonych warunkach atmosferycznych, które w ciągu roku nie przekraczają średnio 30-40 dni, pracy linii elektroenergetycznej może towarzyszyć cichy dźwięk zwany szumem akustycznym. Szum występuje przy zwiększonym zwilgotnieniu powietrza, np. w trakcie drobnego deszczu, sadzi, mgły). Źródłem tego szumu jest tzw. ulot z elementów linii będących pod napięciem, głównie z przewodów fazowych. Ulot jest zjawiskiem polegającym na wyładowaniu elektrycznym zachodzącym tuż przy powierzchni przewodu pod napięciem.
Zgodnie z regulacjami ustawy Prawo ochrony środowiska, z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U. 2001 nr 62 poz. 627) określany on jest jako hałas, czyli zespół dźwięków słyszalnych przez człowieka. Na obszarach, gdzie hałas wytwarzany przez różne źródła (maszyny i urządzenia, samochody – hałas komunikacyjny) może niekorzystnie wpływać na zdrowie ludzi, obowiązujące w kraju przepisy nakazują, by nie przekraczać określonych poziomów dźwięku.
Rozporządzenie Ministra Środowiska 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. nr 120, poz. 826 wraz ze zmianą opublikowaną w Dz. U. z 2012 r., poz. 1109) wprowadza na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i wielorodzinnej oraz zabudowy zagrodowej i zamieszkania zbiorowego, następujące poziomy graniczne hałasu, którego źródłem są napowietrzne linie elektroenergetyczne:
- dopuszczalny równoważny poziom dźwięku A – pora dnia, przedział czasu odniesienia równy 16 godzinom – 50 dB(A)
- dopuszczalny równoważny poziom dźwięku A – pora nocy, przedział czasu odniesienia równy 8 godzinom – 45 dB(A).
Poziomy dźwięku w projektowanej linii 400 kV Krajnik – Baczyna, będą spełniać dopuszczalne normy, czyli nie będą większe niż 45db.
